چرا تندرستي خوردنی است
سهم بزرگي از تندرستي مربوط به خوردني‌هاست. هر چيز را نمی‌توان خورد و براي همه‌ی عمر هم در سنين متفاوت، نمی‌توان همه‌ی خوردنی‌ها را به حسب عادت غذايي مصرف کرد. از زماني که متولد مي‌شويم، تا پايان عمر، 100 هزار مرتبه غذا می‌خوریم که معمولاً شامل 60 تا70 تن خوراکي می‌شود؛ يعني هر سال حدود 1000 (هزار) کیلو. در 40 سال اخير به‌تدريج عادت و محتواي سفره‌ی غذايي ما کاملاً متحول و متفاوت شده است. برنج و سیب زميني جايگزين بخش عمده اي از مصرف گندم و نان شده، که آن هم همانند گذشته، سبوس‌دار نيست، يعني فاقد مواد فيبري است که در نتيجه، درصد زيادي از مردم، دچار يبوست و ضعف گوارش شده اند. با کاسته شدن ارزش طبيعي غذايي نان، بر مصرف مواد نشاسته‌اي خالص، قند و شکر تصفيه شده، انواع چربی‌ها و حتي در مواردي پروتئين، اضافه گرديده است. تغذيه‌ی خوراکي‌هاي تصفيه و تبديل شده، بيماري‌هايي را به‌وجود آورده که می‌توان به برخی موارد زير اشاره کرد:
کرم خوردگي يا پوسيدگي دندان حتي در ميان کودکان؛اضافه وزن در ميان کودکان و افراد مسن و بيماري‌هاي گوارشي؛ بيماري رماتيسم، آرتروز، آرتريت؛ فشار خون بالا، سکته‌هاي پيش بيني نشده، بيماري‌هاي قلب و عروق حتي در ميان جوانان؛ سنگ کيسه‌ی صفرا، سنگ کليه؛ بيماري نقرس؛ ضعف نيروي جنسي نزد زنان و مردان؛ افزايش سرطان‌ها در زنان، و پروستات در مردان.
در اثر سوء تغذيه و خوردن غذاهاي غيرطبيعي و تبديلي، هزاران نفر در سال به علت مبتلا به بیماری‌های گوناگون از چرخهی فعاليت کار و زندگي به حاشيه‌ی جامعه رانده می‌شوند و به انواع اعتياد از جمله الکل و مواد مخدر روي می‌آورند. سال‌هاست که ثابت شده آلودگي محیط زيست و مواد شيميايي به‌کار برده شده در خوراکی‌ها، به‌تدريج و خزنده اثرات گوناگون بيماري‌ها را در بدن ما بروز می‌دهند. در بسياري موارد، حدود 20 سال طول می‌کشد تا بيماري ظاهر گردد، و در مورد سرطان‌ها تا 30 سال زمان می‌برد. در واقع، اکثر بيماري‌ها از نيمه‌ی دوم عمر ظاهر می‌گردند. افراط و تفريط در خوراکی‌ها، نوشیدنی‌ها و دوري از طبيعت و عدم رعايت تعادل در کليه‌ی امور زندگي روزمره، موجب اختلال در روند هارمونيک اندام‌هاي بدن می‌گردد. در حال حاضر، بيش از 20 هزار نوع خوراکي در فروشگاه‌های کشورهاي غرب وجود دارد که کم و بيش به‌تدريج وارد بازار مصرف کشور ما نيز خواهد شد. روند صنايع غذايي طوري است که پیش‌بيني شده در آينده‌ی نزديک، هر سال 10 هزار محصول جديد وارد بازار مصرف گردد (who). تمام اين خوراکی‌های آماده، حتي 40 درصد ارزش واقعي و غذايي طبيعي خود را ندارند. در سال‌هاي اخير، عرضه‌ی محصولات ارگانيک کشاورزي ـ هر چند محدود ـ جايگاه خود را در تغذيه‌ی روزمره‌ی مردم بسياري از کشورها، به ويژه کشور ما پيدا کرده است. محصولات غذايي طبيعي، ارگانيک يا غذاي سالم) هر چه باشند، اگر در چرخهی صنايع غذايي قرار گيرند، حالت طبيعي و ارزش غذايي واقعي خود را از دست می‌دهند؛ همانند چغندر قند ارگانيک که تبديل به قند و شکر می‌شود. مصرف اين نوع شيرینی‌‌ها در بسياري از خوراک‌ها از جمله نوشابه و انواع بيسکویت‌ها، بستني و شيرينی‌‌ها و غیره پنهان و آشکارا وجود دارد که سهم زيادي در بروز چاقي و بيماري قند و مشکلات قلبي و عروق مردم دارد. نان و برنج فاقد سبوس يعني نشاسته‌ی خالص هم ضرر و زيان زيـادي به سلامتي انسان می‌رسانند. در حال حاضر در اروپا در قفسه‌ی خوراکی فروشگاه‌‌ها اصطلاحي از جمله: (WELLNESS FOOD) (DESIGN FOOD) (CONVENIENCE FOOD) (ENERY FOOD) (NOVEL FOOD) به چشم می‌خورد.با کاربرد انواع رايحه، رنگدانه‌ها و مزه دهنده‌ها، محصولات غير طبيعي شده و فريبنده را به خورد مردم می‌دهند. متأسفانه پای اين نوع کالاها در کشور ما نیز باز شده است. طراحان صنايع غذايي، به‌جاي غذاي پُرمحتوا، صحبت از (STYLE) می‌کنند.
امروزه بيش از 6000 نوع مواد عطري در دسترس مصرف کنندگان است. تخمين زده می‌شود بر روي کره‌ی زمين، حدود 400 هزار رايحه‌ی مختلف وجود دارد (1) که شامه‌ی آدمي، قادر به تشخيص و تفکيک همه‌ی آن‌ها نيست. درصد زيادي از انسان‌ها، حسّ بويايي تکامل يافته‌ای ندارند. شهرنشينی، ارتباط بين رايحه‌ها، رنگ‌ها و ذائقه را ضعيف کرده و حتي در حس‌های 5گانه اختلال به‌وجود آورده است. اين پديده به‌شدت در شهرهاي آلوده از مواد حاصل از ضايعات صنعتي و در يک کلام مه دود (SMOG ) نگران کننده تر است. در اين گونه شهرها، از پروانه‌ها خبري نيست و بسياري از پرنده‌ها از ترس عقيم شدن، از فضاي شهري مهاجرت نموده‌اند. با ترفندهايي حساب شده، صنايع غذايي با کار برد اين رايحه‌ها، شامه‌ی آدمي را وادار به خوردن ناخوردنی‌ها می‌کنند.
عطر، ابتدا در مصر باستان کشف گرديد و از قرن 16 ميلادي در اروپا راه يافت و توسعه و تنوع پيدا کرد. ترديد نبايد کرد که عطرها و اسانس‌های طبيعي (از گياهان مختلف) اثر گسترده اي در زندگي آدمي‌دارند؛ عطرها هم می‌توانند از بيماري پیشگیری کرده، و هم به‌عنوان دارو در روح و روان آدمي‌تأثير گذار باشند. فردي که غذاي طبيعي می‌خورد، تمامي مواد مورد نياز بدنش در اين نوع غذاها وجود دارد. بدن انسان نيازمند مواد مضاعف دست ساز انسان نيست. براي نمونه، آويشن باغي به تنهايي دارای بسيار غني از مواد ثانویه‌اي است که هم عطر و رايحه دارد و هم مواد تنظیم کننده‌ی متابوليسم و نهايتاً ترکيبات ضدباکتري و غيره. براي نمونه می‌توان موادي را که در يک برگ کوچک آويشن باغي وجود دارد، به قرار زير نام برد:
آلانين، اسانس آنتولول، آپي ژنين و يتامين c، بتاکاروتن، کامفن، اسيد کلروژن، کري زوربينول، آربيود بکتي اول، اويژنول، اسيد فرول، اسيد گاليک، گاما ترپنين، اسيد ايزويکو کمروژن، ايرواوي ژنول، ايزوتي مونين، کامفرول، لوته اولين، منونين، ميرسين، ميرسي تين اسيد، لبنياليل استات، اسيد کافيک (قهوه) اسيد لابيات، اسيد لورين نارين ژنين، اسيد رزمارين، سلن، تانين، يتيدل، تريپتوفان، اسيد لورزول، اسيد ونيل لين، 4 تريپتيول.
مصرف آويشن باغي جزو گياهان دارويي، ادویه‌اي و نوعي چاي عصرانه در اروپاست و هنگام بروز بيماري‌هاي گريپ و سرماخوردگي و مشکلات تنفسي، به‌صورت دارو مصرف می‌شود. سؤال اين است، در حالي که طبيعت، هزاران نوع از اين فراورده‌هاي خوراکي را به ما ارزاني داشته، چرا بايد صنايع غذايي، به کاربرد مواد مصنوعي و شيمي‌خالص روي بياورد. بتاکارتين موجـود در هويـج، ماده اي ضد سرطان است که به‌صورت خالص و به عنوان دارو ـ البته با احتیاط در مصرف آن ـ می‌تواند نابودکننده‌ی سلول‌هاي سرطاني شود. در هر گياهي و هر نوع خوردني طبيعي، تعادل و کنترل مواد نسبت بهم وجود دارد. يعني هنگام خوردن و تجزيه و هضم آن‌ها، روند جذب و دفع در تقابل و تضاد و مکمل هم عمل می‌کند. هضم غذاي خورده شده، بيش از دويدن، دوچرخه سواري و شنا کردن، انرژي مصرف می‌کند. هر چه مصرف انرژي در بدن بيشتر شود، آدمي به دوران پيري نزديکتر می‌شود. هر چـه خوراکی‌ها طبيعی تر، فاقد مواد زائـد باشند، انرژي هضم غذا کمتر می‌شود و کل سيستم بـدن دچار استرش نمی‌گردد. خوراکی‌هاي کنسانتره و يا فشرده شده، انرژي زيادي هنگام سوخت و ساز و جذب غذا مصرف می‌کنند. به‌جز سويا و سبزي، دیگر خوراکي‌ها، فشرده شده نيستند.
دیدگاهتان را بنویسید