انتخاب مردم ، اعتدال

با یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری در 24‌ خرداد 1392و خلق حماسه بزرگ سیاسی، بار‌ دیگر روحیه امید و نشاط در مردم شکل گرفت. باور مردم به صندوق آرا برای تجلی اراده ملت، دستاورد کم‌اهمیتی نیست. به یقین شعارها و سیاست‌هایی که در ایام انتخابات مطرح شد به مردم این امکان را داد که انتخاب طبیعی و سالمی داشته باشند. رویکردهای نامزدهای محترم به وضوح، شفافیت دیدگاه‌ها و سلایق را در جامعه و اداره کشورنشان داد و طبعاً مردم رویکردی را انتخاب کردند که بیشتر با طبع و سلیقه آنها همسو بود؛ به‌هر حال از همین خیل شعارها و روش‌ها مردم گزینه اعتدال و خردمندی را برگزیدند. این كتاب که در اولین سالگرد حیات دولت اعتدال در عرصۀ سیاسی کشور منتشر گردیده و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است؛ با هدف برداشتن گام نخست برای پژوهشی گسترده دربارة نقش و جایگاه اعتدال در گسترة تاریخ تمدن اسلامی و ارائۀ یک الگوی کاربردی برای مطالعاتی مشابه، با رویکردی متن محور می‌باشد. اعتدال به مفهومی به مثابۀ یک ارزش قرآنی و یکی از خصلت‌های پیامبر اعظم (ص) درجان و دل و ذهن و رفتار نخبگان جامعه اسلامی در گذشتۀ تمدنی ما جای داشت و گاه در توصیه‌های دولت مردان به کارگزاران تجلی می‌یافت و گاه در اندرزها و اندرزنامه‌های بزرگان رخ می‌نُمود و گاه در ستایش ممدوحان به کار بسته می‌شد و گاه در گفتگوهای عالمان و فاضلان و نکته‌سنجان جای می‌گرفت و گاه دستمایه‌ای بود برای خرده‌گیری بر پاره‌ای رفتارهای ناپسند حاکمان، گاه واژة محوری در عنوان پاره‌ای از ابواب فقهی یا اخلاقی بود تا بتواند به خوبی محتوای آن باب را حکایت کند و گاه نامی مناسب بود برای یکی از مهمترین مهارتهای بلاغی. مؤلف در مقام جمع‌بندی مطالب خود، این فرضیه را تقویت می‌کند که اعتدال که ریشه در آموزه‌های دینی دارد در عینیت جامعۀ اسلامی هم، تمدن اسلامی را در جنبه‌های مختلف از بار و بر خود متأثر ساخت، به گونه‌ای که یکی از ویژگی‌های تمدن اسلامی را می‌توان اعتدال‌ورزی و اعتدال‌گرایی نامید.