تبانی در نتیجه بازی در حقوق بین الملل ورزش

حقوق بین الملل ورزش، حقوق ورزش فراملی و حقوق ورزشی، مفاهیم جدیدی هستند که اگرچه ممکن است به دلایل گوناگونی ازجمله تفاوت ساختارهای حقوقی ملی، به درستی و به طورکامل، جامع و مانع تعریف نشده باشند اما امروزه در اهمیت، ضرورت وجودی و البته گسترش روزافزون آن ها، اختلاف نظری وجود ندارد. تاثیرجدی قواعد حقوق بین المللی فدراسیون های جهانی بر قوانین فدراسیون های ملی نشان از اهمیت حقوق ورزشی داشته و اقتدار حقوق بین الملل ورزش با وادارکردن حوزه های قضایی ملی به شناسایی و اجرای قواعد و تصمیمات نهادهای ذیصلاح ملی و فدراسیون های بین المللی، نمایان تر می شود. از یک سو ، جدید و به روز بودن مباحث حقوق بین الملل ورزش درکنار عواملی ازجمله فقدان یک حقوق مدون ورزشی در نظام حقوقی ملی؛ کمبود شدید منابع فارسی درحوزه موردبحث ؛ دانش و آگاهی اندک اشخاص مرتبط با ورزش از حقوق، تكالیف و قوانین بین المللی حاكم بر ورزش؛ کمبود وکلای متخصص در حوزه حقوق بین الملل ورزش درکشور که موجب تضییع حقوق افراد ورزشی و ایراد لطمات اقتصادی و اجتماعی فراوان به ورزش ایران شده و بعضاٌ ناچار به کمک گرفتن از حقوقدانان ورزشی اروپایی در پرونده ها شده ایم)، و… . از سوی دیگر توسعه نقش و صلاحیت های (موضوعی و شخصی) دیوان داوری ورزش – به عنوان رهبر نوظهور حل اختلافات بین المللی ورزشی- در رسیدگی به کلیه اختلافاتی که مرتبط یا راجع به ورزش هستند؛ مراجعات و افزایش روزافزون پرونده های ارجاعی به این دیوان از طرف جامعه ورزشی جهانی؛ بروز اختلافات ورزشی گسترده؛ درگیری های اقتصادی ناشی از قراردادهای فیمابین باشگاه، بازیکنان و حامیان مالی و لزوم ارجاع این اختلافات به نهاد داوری ورزش که ضرورت آموزش و یادگیری قوانین حاكم بر ورزش، آیین نامه های انضباطی و حقوق افراد ورزشی را دوچندان می نماید و … ، بخشی از مجموعه علل و عواملی بودند که سبب شد تا حوزه حقوق بین الملل ورزش را برای نگارش کتاب انتخاب نماییم. ازطرف دیگر به دلیل جذابیت های فراوان ورزش، این صنعت و سرگرمی همواره در معرض جدی فساد قرار داشته و دارد.