دستور زبان جامعه

این كتاب شرحی است از این ماجرای ناتمام و لذا می کوشد پس از مرور گذرای دیدگاه‌های پدیدارشناسی و زبان‌شناسی و تجربه‌گرایی منطقی نشان دهد جامعه‌شناسی چه نسبتی با آنها دارد و چگونه در این تعامل از رویكرد اثباتی تا تفهم‌گرایی و از آن‌جا تا روش‌شناسی مردمی پیش آمده است. روشنگری این تاریخ تحول در آراء جامعه‌شناسی، دستمایه‌ای است برای توجه عمیق‌تر جامعه‌شناسی به جامعه در حال تكوین اطلاعاتی هزاره سوم و مقتضیات زندگی با كنشگران شبیه‌سازی شده یا ساخت‌های مبتنی بر هوش مصنوعی.