سحر ساحر

دکتر اسماعیلی از همان اوایل کودکی و جوانی علاقۀ فوق‌العاده‌ای به ادبیات و شعر فارسی و خطاطی داشتند، ولی علاقۀ والاترش برای خدمت به همنوع و مداوا و تسکین درد همنوعانش ایشان را به طرف رشتۀ طبیعی و بعد به پزشکی هدایت نمود. ایشان با همسرشان دکتر ژاله حمیدیه در دانشگاه پزشکی تبریز آشنا و در سال 1350 ازدواج کردند.
سخن آخرین‌ که ایشان پس از اطلاع از عارضۀ ریوی یادداشتی نوشته بودند: « اشعارم در دو مجموعه‌اند.اشعار دهه چهل، در سال‌های دهة بیست زندگی شاعر و اکثراً در دوران تحصیل پزشکی در تبری سروده شده. لازم به تذکر است که ایشان به دلیل بیماری غیر منتظره موفق به مرور دوباره، تصحیح، تکمیل و تنظیم اشعارشان نشدند.