سلطانعلی مثل حسین

منطقۀ کاشان از دیر باز به صنعت «قالی بافی» اشتغال دارند. پیکر پاک و غرقه به خون شهید اردهال را مردم فین که به علت مسافت طولانی با تاخیر رسیده بودند به همراه بازماندگان اهالی خاوۀ اردهال در قالشی ارادت پیچیدند و به خیمه‌گاه تشییع کردند و همراه دیگر شهدا به خاک سپردند و قالی را در چشمه‌ای به نام (باریکرسف) که نزدیکی خیمه‌گاه بود شستند و بر روی مزار پهن کردند و این آغازی شد بر حرکتی نمادین و مقدس که قرن‌ها از قدمت آن می‌گذرد. شهادت حضرت را به تاریخ قمری (27 جمادی‌الثانی) نوشته‌اند، اما در علت و انگیزۀ برگزاری هرسالۀ مراسم قالی‌شویان در دومین جمعۀ پاییز این نکته قابل ذکر است که مردم می‌خواستند هرساله حضور گرم و فعال در این مراسم داشته باشند و پائیز فرصت فراغت بال آنان از کار کشاورزی بوده است. لذا این تاریخ را که (شهادت حضرت به تاریخ شمسی بوده است) انتخاب کرده‌اند و علت دیگر پایبندی آنان (علی‌رغم قبول اسلام و تشیع و ارادت به آستان مقدس اهل بیت) به تقویم سنتی ایران است. خدای را سپاس می‌گویم که دوباره توفیق داد تا بعد از مجموعه‌های (مشهد آئینه‌ها) و (کربلایی دیگر) و (چه مکان خوبی است) در مدح و مرثیۀ مولایم حضرت سلطانعلی قلم بزنم.
محمود شریفی