ولی مستور

نــگارش کتاب ولیّ مستور (حاج آخونــد، شیخ بی‌خانقاه)، نه یک داســتان، که داســتان‌ها دارد…. نگارنده توصیه می‌کنـد که بــرای دریافت روح معنوی، انسانی، همزیستی مســالمت‌آمیز، نقـد و نظر درست، تحمل یکدیگر، بلند  نظری، بخشش و بخشــندگی، مهمان‌نوازی، هم‌دردی، احترام متقابل، نوع‌دوســتی، دینداری، وطن‌پرســتی و عشق به ایران، عشق به انســانیت، عشــق به طبیعت، عشــق به حیوانات، عشق به خانواده، حفظ حریم‌هــا، پاکدامنــی و عفّت، ســپاسگزاری از خداونــد، سپاسگزاری از دیگــران یا بندگان خداوند، حریص بودن در مطالعه و کسب دانایی و ده‌ها پیام مثبت دیگر، آن هم از گفتار و رفتــار(سیره) یک انسان الهی و دوست‌داشتنی که در دل انســان‌های هم‌عصر خودش جایگاه و پایگاه واحترام ویژه و مخصوص داشت، یعنی حاج ملا محمود صالحانی (معروف به حاج‌آخوند) که از آیت‌اللّه‌های دیــروز و امروز هیچ چیز کــم نداشــت، هر خواننــدۀ صاحب ذوقی این اثر و هر سه اثر سید عطاءاللّه مهاجرانی را بخواند. هر  چنــد که ایشـان ممکن است نقش مولانا در مقابل شمــس تبریزی را در قبال حاج آخوند بر عهــده گرفته باشــد، و هــر آمــوزه‌ای را که درست و مفید به نظرش می‌رسیده است، به نام استادش به خواننده منتقل کند.