گیاه آویشن

آویشن از خانوادۀ نعناعیان است، ویکی از مهم‌ترین گیاهان دارویی در طب طبیعی به شمار می‌رود که تاثیرات درمانی آن از هزاران سال پیش شناخته شده و تا امروز نیز اهمیت ویژه‌ی خود را از دست نداده است. آویشن در زادگاه اصلی خود که سواحل دریای مدیترانه است، از چهار هزار سال پیش تا به حال به عنوان چاشنی غذا و داروی مناسب درمان بسیاری از بیماری‌ها استفاده شده است. آویشنی که در جنوب اروپا بیشتر دیده می‌شود، به آویشن تابستانه معروف است و ارتفاع ساقه‌اش به 10تا 20 سانتی‌متر می‌رسد، و سریع تکثیر شده و نسبت به سرما حساس است. آویشن زمستانه در اروپای مرکزی می‌روید، ارتفاعش به 45 سانتی‌متر می‌رسد، رشد کندتری دارد و در برابر سرما نیز مقاوم است. گل‌هایش به رنگ صورتی متمایل به سرخ است که آن‌ها نیز بسیار خوشبو هستند. آویشن در اروپا، افریقا و آمریکا کشت می شود. روغن معطر آن نیز از گل‌ها و برگ‌هایش استخراج می‌شود.

موارد استعمال
آویشن از آن دسته گیاهانی است که مصارف مختلفی در رایحه درمانی دارد. بیشتر از همه، قدرت ضدعفونی کنندگی این گیاه چشمگیر است که امروزه کمتر از آن بهره گرفته می‌شود. آویشن قادر است ناقلان بیماری را از بین ببرد بدون این که آن‌ها را نسبت به خود مقاوم سازد. روغن فرار آویشن تکثیر باکتری‌ها و میکروب‌ها را کند می‌سازد.

ویژگی‌ درمانی
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های آویشن، بهبود بخشی به عفونت‌های بدن است؛ زیرا گلبول‌های سفید خون را فعال‌تر ساخته در نتیجه مقاومت بدن را برای مقابله با میکرب‌ها تقویت می‌کند. آویشن توانایی‌های جسمی بدن را بیشتر کرده و تقویت می‌کند؛ هم‌چنین سلول‌های مغز را تحریک کرده و قدرت حافظه را بالا می‌برد.در عفونت‌های دستگاه گوارش، معده وروده نیز می‌توان از این گیاه برای ضدعفونی کردن استفاده کرد. به طورکلی، آویشن تحریک کنندۀ سیستم گردش خون و محرک فعالیت‌های جسمی، روحی و روانی، به وجود آورندۀ اشتها، رفع خستگی و بی‌حالی، ضدعفونی کنندۀ مجاری ادرار و بالا برندۀ فشار خون است. در مصارف داخلی (خوراکی) روغن آویشن باعث تقویت هوش و حافظه و بی‌حس کننده‌ای ملایم نیز به شما می‌آید.
از آن‌جا که آویشن نیز مانند بسیاری از روغن‌های فرار واجد اثراتی متعادل کننده است، این امر تناقضی با اثر محرک آن ندارد. هنگامی که نیاز به هوشیاری و بیداری داشته باشید، آویشن، محرک خوبی برای رفع خستگی و بیداری خواهدشد، آویشن همچینان به شما کمک خواهد کرد با آرامش بخوابید.
از آویشن تازۀ خرد شده برای مالیدن بر روی محل‌های گزیدگی حشرات استفاده می‌کنند. بخور روغن معطر آویشن، هنگام سرماخوردگی، زکام، گرفتگی راه‌های تنفسی وبیماری‌های عفونی سیستم تنفسی می‌تواند خطر ابتلا به این نوع بیماری‌ها را برای دیگران گاهش داده و در عین حال باعث بهبود بیمار شود و در مصارف خارجی هم می‌تواند تاثیرات بسیار خوبی بر ناراحتی‌های پوستی داشته باشد. مصرف آویشن در بهبود زخم‌های عفونی، جوش، آکنه، خون‌ریزی لثه و عفونت‌‌های دستگاه تنفس بسیارمفید است.

طریقۀ مصرف
برای کلیۀ مصارف داخلی وخارجی می‌توانروغن و جوهرهای معطر این گیاه را از داروخانه‌ها و یا فروشگاه‌های گیاهان دارویی تهیه کرد. جوهرهای آویشن در اغلب شامپوها، لوسیون‌ها، کرم‌ها، پمادها وصابون‌های بهداشتی به کار گرفته می‌شود.روغن معطر آن را نیز بخور می‌دهند که بسیار موثر است. در برخی موارد می‌توان فرآورده‌هایی از آویشن را، برای مصارف خوراکی و خارجی تهیه کرد؛ مثلاً برای مقابله با ریزش مو، غرغره کردن یا شستشوی دهان، استحمام کامل، پاشویه، کمپرس و ….

مقدار مصرف
از آویشن می‌توان بر حسب سلیقۀ شخصی به عنوان چاشنی غذا استفاده کرد که در هضم و گوارش بسیار موثر است. هنگامی که روغن یا جوهر آویشن را از فروشگاه و یا داروخانه‌ها می‌خرید، به طریقه و مقدار مصرف آن دقت کنید. برای مصارف داخلی بهتر است از جوهر گیاه استفاده کرد.روزی 2تا 5 قطره در میان وعده‌های غذایی توصیه می‌شود که می‌توان آن را با عسل و یا بر روی حبه قند میل نمود. چای آویشن نیز نوشیدنی بسیار خوبی است. ابتدا آب را جوشانده و سپس یک قاشق چای‌خوری آویشن به آن اضافه کنید. روزانه سه تا چهار بار یک فنجان از این چای بین وعده‌های غذایی بنوشید. برای مصارف خارجی می‌توان به راحتی محصولاتی از آویشن را در خانه تهیه کرد:
ابتدا به اندازه‌ی یک مشت گیاه آویشن را دریک لیتر آب ریخته و آن‌ها را بجوشانید. بعد از این که آب جوشید و نیمی از آن بخار شد، محلول آویشن آماده‌ی مصرف است.این محلول را برای مصارف پوستی و مقابله با ریزش مو استفاده می‌کنند. بهتر است از این محلول بر روی پنبه‌ای چکانده و آن را بر روی محل زخم یا محل عفونت پوست، 3یا 4 مرتبه در روز بمالید.