نویسنده و ویراستار سخت کوش لرستانی دارفانی را وداع گفت.
مجتبی مقدسی، نویسنده، کارشناس ارشد کتاب، ویراستار علوم انسانی و کتاب های تاریخ ایران و لرستان به علت سکته قلبی به رحمت ایزدی پیوست. مقدسی در عرصه ویراستاری نامی آشنا بود و آثار بسیاری از او در انتشارات سفیر اردهال، حروفیه و برخی از انتشارات معتبر کشور به چاپ رسید. مقدسی زاده ۱۳۳۹ در بروجرد بود، در جوانی طلبه علوم دینی شد و سپس معلمی و تدریس را برگزید، در ابتدای دهه ۶۰ هم در میدان شهدای بروجرد کتابفروشی راه انداخت که پاتوق اهل ادب بود. بعدها بر ویراستاری تمرکز کرد، که حاصل آن ویراستاری کتاب های ارزشمندی از نویسندگان مختلف چون پایتخت فراموش شده قوم کرد ، تاریخ مختصر سیاسی و اجتماعی بروجرد، تاریخ هشتگرد، جغرافیای تاریخی کرج ابودلف، جواهرالولایه، سلسله والیان لرستان در جستجوی نشابور خراسان، فیروز کوه، ملل شرق در شاهنامه فردوسی، آثار مرحوم والی زاده معجزی و آثار شناخته شده دیگر شد. الگوی او در ویراستاری شیوه انتشارات فرانکلین بود.
زنده یاد مقدسی مقالات پراکنده ای هم در نشریات معتبر کشور منتشر ساخت و در سالیان اخیر هم در تلاش بود برخی نسخ خطی بروجرد را نیز تصحیح کند. شاید کار مهم او تصحیح خاطرات میرزا حسین کاووسی (نجارزاده) از رهبران مشروطه خواه بروجرد باشد که تعلل فراوان او مانع انتشار آن در زمان حیات او شد. بی تردید او به گردن پژوهش های لرستان شناسی حق دارد و در این زمینه از کوشندگان و موسعان ارجمندی بود که چندان خودش دیده نشد و ای کاش او به جای لن ترانی ها و ویراستاری فراوان و پراکنده بر تدوین دست نوشته‌هایی که داشت همت می گمارد تا قدر قلم او بیشتر آشکار می شد. محتبی مقدسی در علم رجال و انساب به خصوص درباره سلسله روحانیت شاخه بروجرد نیز حافظه قوی و شناخت عمیق داشت. کتاب مقصود جهان نوشته محمود میرزای قاجار به تصحیح این فقیر و ویراستاری آن فقید در سلسله انتشارات سفیر اردهال منتشر شد که مایه لطف و ملال بود!
بارها با هم جدال قلمی داشتیم و خوی رندانه، روحیه کنشگر و سرکش و البته طناز او همیشه بر دایره دوستانش محیط می شد و گاه خود او را به محاق می برد. وسواس و احتیاط او برای تدوین و تنظیم نهایی آثار قلمی مانع انتشار کتاب های خودش شد اما دست نوشته‌هایی ارزشمند و کتاب هایی تا مرحله صفحه آرایی از او باقی مانده که ای کاش برادر یا بستگانش و یا آقای عابدینی، مدیر انتشارات سفیر اردهال و دوست و همکار قدیمی اش برای چاپ آنها اقدام کنند. مرگ او در تنهایی و خلوت خود خواسته تلنگر تلخی است. اجاق او با آثار قلمی فراوانش برای همیشه روشن است.
ساسان والی زاده
