ورزشی

مجموعه‌ای شامل 40 حرکت منتخب از سبک یانگ تای چی چوان به همراه تصاویر در این اثر گردآوری شده است. سبک یانگ یکی از مکاتب اصلی تای چی ‌چوان چینی به شمار می‌آید. این روتین 40 حرکتی، حاصل همکاری متخصصان تای چی ‌چوان و پژوهشگران مؤسسۀ تحقیقات ووشوی چین است که پس از گردآوری، به تأیید نهایی رسیده و تمام ویژگی‌های برجستۀ سبک یانگ یعنی آرام بودن، نرمی و روانی، همراه با حرکات کششی ملایم، استوار، ساده و موقر را در بر می‌گیرد. همچنین، حرکات به‌خوبی تعریف شده است و این امر یادگیری کامل آن‌ها را ممکن می‌سازد. با توجه به ماهیت رقابتی بودن این حرکات، محتوا، زمان‌بندی و سازمان‌دهی آن‌ها کاملاً بر اساس قوانین ووشوی رقابتی است. این حرکات باعث ایجاد هماهنگی، ثبات، انعطاف‌پذیری و هماهنگی ذهن و بدن و درنتیجه ارتقاء سلامت می‌شوند. حرکات، ساده و مشخص هستند و هیچ‌گونه حرکت خشنی در میان آن‌ها دیده نمی‌شود؛ یادگیری و انجام آن‌ها آسان است و مورد استقبال علاقمندان به تای‌چی‌چوان قرار گرفته است. از اوایل دهۀ 1990 تای‌چی‌چوان در کشورهای دیگر تدریس شده است. بسیاری از فراگیران 24 حرکت روتین را بسیار ساده و 88 مورد را برای نوآموزان بسیار پیچیده می‌دانند. در این کتاب، 40 حرکت روتین شامل حرکاتی که یادگیری آن‌ها آسان، اندکی پیچیده و مناسب برای فراگیران خارجی است، ذکر گردیده‌ است. این 40 حرکت، پتانسیل کافی برای آماده کردن نوآموز در به‌دست آوردن مهارت‌های پایه و یادگیری الگوهای تای‌چی‌چوان و در عین حال امکان درک تئوری‌های بسیار پیچیده‌تر در رویکرد آموزش گام‌به‌گام را فراهم می‌آورد.

حقوق بین الملل ورزش، حقوق ورزش فراملی و حقوق ورزشی، مفاهیم جدیدی هستند که اگرچه ممکن است به دلایل گوناگونی ازجمله تفاوت ساختارهای حقوقی ملی، به درستی و به طورکامل، جامع و مانع تعریف نشده باشند اما امروزه در اهمیت، ضرورت وجودی و البته گسترش روزافزون آن ها، اختلاف نظری وجود ندارد. تاثیرجدی قواعد حقوق بین المللی فدراسیون های جهانی بر قوانین فدراسیون های ملی نشان از اهمیت حقوق ورزشی داشته و اقتدار حقوق بین الملل ورزش با وادارکردن حوزه های قضایی ملی به شناسایی و اجرای قواعد و تصمیمات نهادهای ذیصلاح ملی و فدراسیون های بین المللی، نمایان تر می شود. از یک سو ، جدید و به روز بودن مباحث حقوق بین الملل ورزش درکنار عواملی ازجمله فقدان یک حقوق مدون ورزشی در نظام حقوقی ملی؛ کمبود شدید منابع فارسی درحوزه موردبحث ؛ دانش و آگاهی اندک اشخاص مرتبط با ورزش از حقوق، تكالیف و قوانین بین المللی حاكم بر ورزش؛ کمبود وکلای متخصص در حوزه حقوق بین الملل ورزش درکشور که موجب تضییع حقوق افراد ورزشی و ایراد لطمات اقتصادی و اجتماعی فراوان به ورزش ایران شده و بعضاٌ ناچار به کمک گرفتن از حقوقدانان ورزشی اروپایی در پرونده ها شده ایم)، و… . از سوی دیگر توسعه نقش و صلاحیت های (موضوعی و شخصی) دیوان داوری ورزش – به عنوان رهبر نوظهور حل اختلافات بین المللی ورزشی- در رسیدگی به کلیه اختلافاتی که مرتبط یا راجع به ورزش هستند؛ مراجعات و افزایش روزافزون پرونده های ارجاعی به این دیوان از طرف جامعه ورزشی جهانی؛ بروز اختلافات ورزشی گسترده؛ درگیری های اقتصادی ناشی از قراردادهای فیمابین باشگاه، بازیکنان و حامیان مالی و لزوم ارجاع این اختلافات به نهاد داوری ورزش که ضرورت آموزش و یادگیری قوانین حاكم بر ورزش، آیین نامه های انضباطی و حقوق افراد ورزشی را دوچندان می نماید و … ، بخشی از مجموعه علل و عواملی بودند که سبب شد تا حوزه حقوق بین الملل ورزش را برای نگارش کتاب انتخاب نماییم. ازطرف دیگر به دلیل جذابیت های فراوان ورزش، این صنعت و سرگرمی همواره در معرض جدی فساد قرار داشته و دارد.

نگاهی به زندگی استاد سید حسین عابدی

شادروان استاد سیدحسین عابدی؛ یکی از مفاخر و چهره‌های ماندگار نیکنام ورزش ایران و بنیان‌گذار ورزش شمشیربازی در استان مازندران است. ایشان در طول قریب نیم قرن حضور به عنوان یکی از مربیان صاحب سبک در این رشته، عاشقانه و دلسوزانه سکاندار این ورزش در استان مازندران، و در مقطعی تیم ملی شمشیربازی ایران بود. آقای عابدی انسانی صادق، خیرخواه، متواضع، نیک‌سرشت و با اخلاق بود که تمام دوران ورزشی خود را با روحیه پهلوانی به تربیت شاگرد پرداخت و چندین نسل از شاگردان ایشان در تیم ملی، از بهترین بازیکنان ایران بودند. میراث گرانقدر ایشان در ورزش ایران از شمشیربازی استان مازندران گرفته تا مجموعه ورزشی فوتبال شهدای چمازکتی قائم‌شهر برای همیشه به یادگار مانده است.

ابوالفضل را فوتبال بالا نبرد، خدا بالا برد و بدینوسیله به واسطه وابستگی‌اش به فوتبال، ورزش فوتبال را بالا برد و اعتبار بخشید و از نامداران این ورزش در تاریخ ورزش ایران شد. اوراق پیش‌رو حاصل تحقیق و نشست‌های رودررو یا چهره‌به‌چهره و تحقیق از کسانی است که با ابوالفضل زیسته‌اند و شامل سرمربی‌ها و مربیان فوتبال، همبازی‌ها، دوستان و در نهایت افراد خانواده و تعدادی از خویشاوندان او می‌شوند. نگارنده در این پژوهش به قول فردوسی که می‌گوید:
که رستم یلی بود در سیستان
منش کـرده‌ام رسـتم داســـتان
قصد رستم سازی از ابوالفضل ندارم، بلکه به تعبیر قرآن قصد الگوسازی و معرفی اسوه حسنه در حوزۀ این ورزش را دارم. یقیناً نامگذاری نیکو به سفارش پیامبر اکرم (ص)، در خلق و خوی و رفتار صاحب اسم مؤثر است. ابوالفضل ما هم به تبعیت از ادب و منش همنامش، یعنی جوانمرد عرصه کربلا ابوالفضل العباس (ع)، به راستی که رفتاری جوانمردانه و ابوالفضل وار داشت. ابوالفضل انسان بود و انسانی زندگی کرد؛ مؤمن بود و مؤمنانه زیست؛ ورزشکار بود و بازی‌های جوانمردانه نمود. او فرزندی نیکو و یاوری بی‌توقع برای پدر و مادرش، دانش آموزی سر به راه برای معلمانش، رفیقی همراه برای همکلاسی‌هایش، بازیکنی رو به راه و مطیع و بی‌حاشیه برای مربیانش، بازی‌سازی با اخلاق در زمین برای همبازی‌هایش، فردی کاملاً مفید برای اجتماع و از همه مهمتر بنده‌ای عامل و مصداقی صادق از عبد صالح خداوند در عنفوان جوانی بود که این جهان خاکی برایش کوچک می‌نمود. چنین بود که خدای گلچین، او را به سوی خود فراخواند و عاشقانه و با وضو به سوی پروردگار پرواز کرد و عروج نمود.
ابوالفضل پاک زیست و به تعبیر شهیدان مهدی باکری و قاسم سلیمانی خداوند او را پاکیزه پذیرفت. ابوالفضل خیلی کوتاه ولی مفید زیست و سیره و منش او در این عمر کوتاه می‌تواند برای نسل امروز و فرداهای فوتبال اسوه‌ای قابل پیروی باشد. اگرچه جوانان ما ابوالفضل واقعی صحرای کربلا را درک و لمس نکرده‌اند، ولی روایات رسیده از فتوت و ادب و ایثار و اطاعت‌پذیری او را می‌توانند به طور نمونه در زندگی پاک و سالم ابوالفضل رفیعی پی‌جو باشند زیرا زیست ابوالفضل، ابوالفضلی بود.