آل عبا از نگاه آل عباس

عباسیان با کمک احساسات علوی‌دوستانه ایرانیان و با شعار«الرضا من آل محمد» به خلافت دست یافتند و قدرت را از دست بنی‌امیه که بیشترین دشمنی را نسبت به آل عبا ابراز می‌داشتند، ربودند. ولی آل عباس پس از دستیابی به قدرت به پسرعموهای علوی خود پشت کردند و آنها را از حقشان محروم ساختند و این خود موجبات نارضایتی علویان را فراهم ساخت. از آنجا که علویان برای اثبات حقانیت خود به نَسَب خود که به پنج تن آل عبا می‌رسید تأکید می‌ورزیدند، عباسیان درصدد برآمدند به طرق مختلف این حجت را از دست آنها بستانند و از این رو گاه مواضع تند و تیزی نسبت به امام علی (ع) و خاندانش اتخاذ کردند و عملاً خود را در برابر ایشان قرار دادند. آنها همچنین جهت جلب رضایت عامه که بر مذهب سنت بودند، از باورهای علوی دست شستند و به آیین اهل سنت درآمدند. این کتاب در پی آن است که دگرگونی عقیدتی خلفای عباسی را از تشیع به سوی تسنن و موضع و نگاه آنان را نسبت به آل عبا نشان دهد.